Hitman 2 + New York

کت و شلوار مشکی و کراواتی قرمز و یک سر تراشیده و چهره ای مصمم که هرگز در آن احساساتی دیده نشده . نه خنده و نه گریه و بارکدی خالکوبی شده در پشت گردن .این مشخصات کافیست تا هر بازیکنی بداند در مورد چه کاراکتر مرموزی صحبت می کنم . مزدوری که غیر از کارفرمایان از خودش مرموزترش ، کسی هویتش را نمی داند . مامور 47 .

مامور 47 تنها به هدفش فکر می کند و ماموریتی که به او محول شده . عزرائیلی است که به هر قیمت کارش را انجام می دهد و بدون اینکه به خود فکر کنم تنها و تنها یک چیز برایش مهم است . نابودی هدف . این رویه و خصوصیات ، خصوصیات مامور 47 است که IO interActive در سال 2000 در عنوانی موسوم به Hitman عرضه داشت . این بازی در زمان خود یک Action First person و در نوع خود بی نظیر بود . موفقیت بی نظیر آن IO interactive را بر آن داشت تا آن را تبدیل به یک نام تجاری کند و نسخه های بعدی بازی را روانه بازار کرد و حالا در سال 2018عنوانی بنام Hitman 2 را به علاقمندان این فرنچایز بسیار موفق هدیه کرده . با ما همراه باشید تا به نقد و بررسی این بازی بپردازیم .

در میان نسخه های متعدد از Hitman نسخه هایی مثل Hitman 5 یا Absolution بودند که می توانستید مراحلی را که به زیبایی هر چه تمامتر طراحی شده بودند را بدون بکار بردن روشهای مخفی کاری و بصورت اکشن بازی کنید و از آنها عبور کنید و این موضوع باعث شده بود که Hitman تا حدودی از اصل خود فاصله بگیرد . اما سازندگان در سال 2017 تصمیم گرفتند عنوانی بنام Hitman را در حالت اپیزودیک به مرور روانه بازار کنند که به سبب بازگشت عنوان به اکشن مخفی کاری محض ، با استقبال بسیار گسترده ای در میان بازیکنان مواجه شد و Hitman 2 در واقع دنباله ایست از اثر موفق در سال 2017 .

داستان بازی نسبت به نسخه اول سال 2017 دارای استخوان بندی بهتری است و روایت آن سرعت بیشتری به خود گرفته . دیالوگها پر مغز و محکم هستند و بازیکن را به تعمق وادار می کنند و تاثیر گذارند . داستان بازی ابعاد شخصیتی بیشتری را از مامور 47 رمز گشایی می کند . رابطه او با دایانا و چگونگی شکل گیری خلق و خوی این فرشته مرگ که او را از حالت یک مزدور تمام عیار و ماشین آدم کشی ، با ظرافت تمام خارج می کند و هویتی تازه به او می بخشد .. پایان بازی نیز باز است و بازیکن را چنان تحت تاثیر قرار می دهد که منتظر نسخه بعدی باشد .

متاسفانه بازی از نظر گرافیک و جلوه های بصری همچنان راه نسخه اول را پیش گرفته و موتور گرافیکی Glacier که از آن برای ساخت بازی بهره گرفته شده نمی تواند انتظارات این نسل از بازیکنان را برآورده کند و گرافیک بازی جالب نیست . بازی از لحاظ فنی نیز دچار مشکلاتی است و در برخی صحنه ها جدا ناامید کننده است . در فیزیک بازی نوعی کم کاری صورت گرفته که در برخی قسمتهای بازی بسیار آزاردهنده می شود . اما در یک مورد Iointeractive انصافا خوب کار کرده و آن دقت در طراحی مراحل مختلف بازی و لوکیشن هایی است که به هیچ عنوان آبجکتهای تکراری در آن دیده نمی شود هر لوکیشنی دارای چیدمان و آبجکتهای مخصوص خود است و ما در Hitman 2 اثری از کپی شدن یک آبجکت در جاهای مختلف نمی بینیم . این خود دلیل محکمی است تا بازیکن برای گشت و گذار و کنکاش در مراحل مختلف وقت گذاشته و در محیط های پویای این بازی خود را در موقعیت های مختلف جغرافیایی و تازه ای قرار دهد و مطمئن باشد که در مراحل بعدی چنین مکانهایی را نخواهد یافت .

با وجود کار بسیار عظیم گروه سازنده در خلق محیطهایی پویا و بدور از تکرار و سرگرم کننده ، احتمالا بسیاری با من هم عقیده هستند که موتور گرافیک بازی باید متحول شود یا بکل تغییر کند . مشکلات فنی زیاد و باگهای زیاد و گیر کردن ها و حماقت های NPC ها در جریان بازی به وفور اتفاق می افتد که در برخی موارد بازیکن را بکلی از خرید این بازی سرخورده می سازد .

در بخش صداگذاری ، بازیسازان بدرستی و همچنان از صداپیشه همیشگی مامور 47 استفاده کرده کرده اند . او با دیالوگهای مختصر و مفید و تن صدای فوق العاده اش همچنان حال و هوای کاریزماتیک کاراکتر اصلی بازی را حفظ می کند و خاطرات بسیاری را نیز از نسخه های قبل در ذهن دنبال کنندگان این فرنچایز زنده می کند . جین پری نیز مانند قبل در نقش دایانا خوب ایفای صدا کرده و جان هاپکینز نیز لوکاس گری را دوبله کرده . ترکیب ، ترکیب خوبی است و نتیجه نیز رضایت بخش است . موسیقی بازی نیز با آثاری از نیلز بای نیلسن رو به رو می شویم که آهنگسازی با تجربه در حیطه گیم است و تهیه موزیک متن بازی Ratchet and Clank که از عناوین انحصاری Playstation است نیز بر عهده او بوده است .موزیک متن بازی در قسمتهای کمی مثلا کات سین ها را در انتهای ماموریت ها و مراحل نواخته می شود . استفاده از ترک ها در بازی زیاد نیست اما کاملا بجا است .

در بخش گیم پلی که هسته اصلی این ژانر از بازیها را تشکیل می دهد نیز چنانچه علاقمندان می دانند ، مامور 47 در هر مرحله به دنبال کشتن یک یا چند هدف است و می تواند با استفاده از روشهای بسیار متنوعی به این هدف دست یابد .در Hitman 2 نیز سازندگان طراحی های جالب و جذابی برای مراحل مختلف داشته اند و رسیدن به اهداف در محیطهای جالب و از روشهای جالبتری صورت می پذیرد و سازندگان در این امر به نوعی بازگشت بسیار هوشمندانه ای به نسخه های قدیمی بازی داشته اند .مسابقات رانندگی و صحنه های ساخت فیلم و پارتی های بزرگی که هر یک به نوعی قربانیان را در خود جای داده اند و شما از امکانات موجود در هر لوکیشن و موقعیتی برای کشتن اهداف بخت برگشته خود می توانید استفاده کنید.در هر مرحله لوکشین هایی وجود دارد که در آنجا می توانید تا حدی داستان بازی را بیشتر باز کنید و نیز برای دسترسی به اهدافتان حضورتان در آنها لازم است و این روش هوشمندانه در طراحی و پیشبرد بازی ، بازیکن را بر آن می دارد که بازی را چند بار بازی کند تا اینبار از لوکیشن های دیگری برای استقرار و اشراف به قربانی خود استفاده کند .

بخش اسنایپر در این بازی فقط در یک مرحله آفلاین است . بنابراین علاقه مندان به این قسمت باید در قسمت آنلاین بازی مهارتهای خود را به رخ بکشند .

کلام آخر :

چنانچه گفته شد بازیسازان گریزی به گذشته و سبک کاملا مخفی کاری بازی در گذشته داشته اند و اقتدا به آن را در طراحی کلیه قسمتهای بازی سرلوحه کار خویش قرار داده اند . چنانچه بازیکنی با حوصله هستید و دوستدار این سبک بازی هستید ، Hitman 2 را به هیچ وجه از دست ندهید اما طرفداران هیاهوی جنگ و صحنه های اکشن و بارانی از گلوله ها که از هر سو می بارند ، به هیچ وجه از این بازی لذت نخواهند برد .