The Dark Pictures Anthology The Devil in Me

آیا عنوان Dark Pictures: Devil in Me، روند رو به رشد این سری را حفظ کرده، یا یک قدم رو به عقب به شمار می‌آید. آثار تعاملی، آثار خاصی هستند که لزوما باب میل عموم مخاطبان نیستند. در این دسته عناوین، خبری از گیم‌پلی پر زرق و برق نیست و اکثر لحظات بازی از سکانس‌های QTE استفاده می‌کند. با این وجود داستان جذاب، روایت چند شاخه داستان و پرداخت عمیق شخصیت‌ها، باعث شده این عناوین طرفداران مخصوص به خود را داشته باشند.

داستان بازی ابتدا با سکانسی کوتاه در چند قرن قبل آغاز می‌شود. جایی که یک زوج جوان که به تازگی ازدواج کرده‌اند، یعنی Marie و Jeff، برای ماه عسل به شیکاگو می‌آیند و قصد دارند در هتلی اقامت کنند. در اینجا این زوج جوان، با مسئول هتل یعنی H H Holmes ملاقات می‌کنند. مردی با رفتار و حرف‌هایی نسبتا مشکوک. در ادامه پس از هدایت به اتاقشان است که فاجعه رقم می‌خورد. آن مرد مشکوک یعنی آقای Holmes، این زوج جوان را به شکل فجبعی به قتل می‌رساند. صحنه‌ی بعدی دادگاه را نشان می‌دهد، جایی که H Holmes اذعان می‌کند که از کودکی، شیطانی درون او وجود داشته است( اشاره به اسم بازی) و از قاضی می‌خواهد او را پس از اعدام، ده‌ها متر زیر خاک دفن کرده و تابوت او را با سیمان و بتن پر کنند تا شیطان دیگر نتواند قتلی انجام دهد.

گیم‌پلی بازی بسیار ساده است و به برداشتن آیتم‌ها و یک سری سکانس QTE خلاصه می‌شود. البته هر کدام از شخصیت‌ها قابلیت خاص خود را دارند‌. مثلا چارلی با استفاده از کارت اعتباری خود می‌تواند کشو‌های قفل را بازی کند. البته این موارد انقلابی یا فوق‌العاده عجیب و تاثیرگذار نیستند و صرفا کمی حال و هوای بازی را عوض می‌کنند. گرافیک هنری سری Dark Pictures همیشه بسیار قابل قبول بوده است و خصوصا طراحی چهره‌ها و انیمیشن‌های صورت به شکل فوق‌العاده‌ای کار شده‌اند و احساسات شخصیت‌ها را بهتر منتقل می‌کنند. بخش هنری عناوین Dark Pictures همیشه عملکرد رضایت‌بخشی داشته است و Devil in Me نیز از این قاعده مستثنی نیست. البته در بخش فنی‌ کمی وضعیت متفاوت است و سی فریم بودن بازی به شدت روی تجربه کلی تأثیر منفی گذاشته است.

System Requirements